Tijdens een verjaardagsfeestje zat ik naast een Claire-type uit Gooise Vrouwen. Haar blonde haren keurig in een wrong, bescheiden maar perfect aangebrachte make-up. Haar zoet-frisse parfum was luchtig. Ze droeg een hip en elegant, vrouwelijk jurkje. Ik denk maatje 38-40. Naast haar was ik Willemijn, maar dan niet vanwege mijn huishoudelijke talenten!
We raakten aan de praat. Ze kwam op mij over als een aardige moeder (van drie pubers), toegewijde echtgenote en huisvrouw. Maar achter deze schijnbare perfectie kwam gaandeweg haar probleem boven tafel. Ze kon niet opruimen. Haar huis was altijd rommelig. Net als bij ons thuis wordt bij ‘Claire’ elk horizontaal meubelstuk gebruikt om dingen op te leggen, die er niet horen: opgevouwen wasgoed dat nog in de kast moet, papieren, rekeningen en allerlei rondslingerende rommel. Jassen over de stoelen, overal schoenen op de vloer. De schaamte als er opeens onverwacht bezoek komt.
Tussen deze wanorde hebben we echter ook bijna dwangmatige trekjes: de glazen en kopjes moeten wel keurig in gelid in de kast en het bestek ligt tegen elkaar strak in de besteklade! De handdoeken op nette stapeltjes in de kast.
En dat terwijl ik op mijn werk heel secuur ben en ordelijk kan werken. Daar wel. Haar conclusie was dat werken buiten de deur leuk is en volgens een structuur verloopt. Huishouden is gehouden aan zelfdiscipline en als je niet werkt kan veel wachten tot morgen en overmorgen. Het grappige is dat we allebei een moeder hebben die slaaf is van haar eigen huis, dat we allebei op vrijdag onze kamer moesten poetsen en inspectie kregen van moeder die met een vinger over de randjes ging. Een moeder die alles keurig opruimde en het menu voor de hele week had uitgestippeld.
Opgelucht ging ik die avond naar huis. Ja ze bestond, mijn evenbeeld. Eindelijk was ik niet meer alleen met deze symptomen. Er was een naam voor ons syndroom. ADR. Alle Dagen Rommel. De diagnose was gesteld en er is geen medicijn voor. De enige remedie is een echtgenoot met veel geduld en begrip. Liefde dus.
Social tagging: ADR > huishouden > opruimen > rommel
Heerlijk, zo eerlijk…..
Hartstikke leuk verhaal. En wat fijn voor al die vrouwen die zich wellicht herkennen
Dank je Sandra, ik hoop dat dat inderdaad zo is.
ADR, yes…. Hier nog eentje, vooral met administratie, op het werk perfect, thuis een rommeltje!
Nooit gedacht van jou Veronica
leuk, en de laatste zin is helemaal een ode aan….
Geweldig, heb alleen last van ADVR. Vreselijk hoeVEEL rommel die man en kinderen achter laten.
)
Alle vrouwen ruimen over het algemeen wel hun eigen rommel op, maar om dat altijd van een ander te doen…
Zo herkenbaar (als je voor een bakkie komt, niet letten op de strijk en vouwgoed dat op tafel ligt
Hey Anja,
Ik vind jou toch wel een typetje uit Perfect Housewifes hoor
En dat bakkie kom ik graag drinken, misschien vouw ik ondertussen wel wat voor je. Alleen geen herenonderbroeken hihi
Leuk stukje Elles, ik wist niet je ook blogde (ik heb een paar sites, beetje een tik)
Andere site met heerlijke gerechten: heerlijkegerechten.wordpress.com
Je studiegenoot Rene
Dank je René, ik wist al dat jij veel energie hebt…. ik ga weer kijken. Thx
Ik wist het ADR bestaat echt Hellep !!!!
Hoi Siet,
Wat leuk dat je op mijn site bent gaan rondneuzen. Via archief kan je verder terug zoeken als je mijn columns en blogs wil lezen. Er zijn er nog uit de Franciscus periode :). Ik heb nu ook je e-mailadres en zal daar een uitgebreidere mail naar toe sturen. Liefs xxx Elles
Heb de stukjes vanuit het Franciscus gelezen; leuk!!!
Lieve groeten voor allemaal