Samen met mijn BBBV (Blonde Belgische Beste Vriendin) ben ik vrijdagavond naar 50 Shades film geweest. In Antwerpen natuurlijk. Met nog 500 kwebbelende vrouwen en een drietal onderdanige mannen, zaten we in de halfdonkere zaal in zachte fluwelen stoelen opgewonden te wachten tot de reclame voorbij was en het veelbesproken boek op het doek tot leven zou komen. Al na enkele minuten rees de vraag in welke schaduw deze acteur verborgen had gezeten? Was hij er maar gebleven.

Natuurlijk had ik meegedaan aan de hype rond het boek Vijftig Tinten Grijs. Iemand op mijn werk had het gelezen en vroeg of ik er al van gehoord had. Ik zat toen in een leesclub en daar waren deze boeken Not Done! Ze werden doodgezwegen want o, wee als iemand uit de groep nog maar het vermoeden had dat je zulke bouquetreeks boeken las, dan viel je van het literaire voetstuk. Niet dat ik me daar wat van aantrok, ik las ze alle drie. In bed. Terwijl mijn man rustig naast me lag te slapen, fantaseerde ik erop los. Hoe zou die mr. Grey eruit zien? En zou ik al die zweepslagen onderdanig, conform een contract net als Anastasia willen ontvangen? Natuurlijk, als er een helikoptervlucht en zweefduik tegenover stond. Toch?? Ik zou wel overdag tussen die oersaaie mails op mijn werk een sexy berichtje willen ontvangen. Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat menige scene in het boek mij rode oortjes en andere ongemakjes bezorgde. Als brave moeder in een twintigjarig huwelijk met twee tieners die vaak tegelijk naar bed gaan, hoef ik niet zo veel meer uit te leggen. Vast herkenbaar voor mijn trouwe lezeressen. Kom op, wees eerlijk.

Ik gaf het boek vorig jaar ook aan mijn BBBV, maar na enkele dagen stond ik al aan haar deur. Bang dat ik haar wellicht had gechoqueerd. Lachend zei ze dat ze niet zo snel ergens van onder de indruk was en toen we hoorden dat de film er zou komen spraken we direct af.
Ik moet jullie teleurstellen, tissues waren niet nodig. Niet om onze ogen te drogen, of elders. En de spannende SM scenes waren in een Amerikaanse setting al snel tot soft seks (niet eens soft porno) gereduceerd. Nee, als je echt wilt weten hoe het er aan toe zou gaan in een onderdanige setting kan ik je de (waargebeurde) film aanbevelen:  SM Rechter (regie Erik Lamens en met Veerle Dobbelaere en Gene Bervoets in de hoofdrol).
We hebben een halfuur lang zitten fantaseren wie dan wel de rol van mr Grey zou moeten krijgen. Ik opperde: Axel Daeseleire en we kregen terstond de slappe lach. In de bar waar we van ons drankje zaten te genieten, met zeker 100 andere dames uit de bioscoop, viel mijn oog op een poster van Richard Gère, uit de tijd van Pretty Woman. Hij was in mijn ogen duizenden malen sexyer en zou best dominant geloofwaardig met een zweepje kunnen knallen.