De motorrijder hing in de wind
zijn machine vastgrijpend
als een vader zijn kind bij de hand
reed hij in het Zeeuwse land
bedwong  met zijn armen het stuur
en trotseerde een sterk element uit de natuur

Slingerend bewoog hij over het asfalt
als een surfer over de golven van de zee
zijn lichaam helde genietend mee
de blik in zijn ogen vanachter het vizier
verried spanning en plezier

Met afgunst bezag ik heel even
zijn dans in dit geweld van windkracht elf
maar bedacht toen zelf
hoe hij speelde met zijn leven
en dat van ons
code rood voor het verkeer
bestond niet voor deze meneer