Het is zover. Ik heb een operatiedatum gekregen. Op maandag 25 februari begint mijn nieuwe leven. Als ik iedereen moet geloven die mij voorgegaan is, zal ik heel blij worden met dit nieuwe leven. En verander ik van de dikke in de dunne. 

Dinsdag 8 januari had ik de screeningsochtend in de bariatrische kliniek. Een indringend gesprek met de diëtiste, daarna met de psycholoog, de fysiotherapeut en uiteindelijk met de chirurg. De eerste drie hadden hun toestemming gegeven. Ik was een geschikte kandidaat voor een Gastric Bypass Operatie. En dan vraagt de chirurg “Welke ingreep heeft uw voorkeur?”.  Natuurlijk had ik mij van te voren al goed verdiept in de voor- en nadelen van alle mogelijke ingrepen. Ik had me voornamelijk gericht op de nadelige gevolgen. Die kregen voorrang op de voordelen. Wat raar eigenlijk he? Maar goed, thuis was ik ervan overtuigd dat de mini-gastric bypass voor mij de voorkeur had.

Maar hoe wonderlijk werkt een mensenbrein op het moment dat het een keuze krijgt. En vooral de tijd daarna… nadat je je voorkeur hebt uitgesproken. Dan slaat de twijfel toe. En ga je weer op internet alles opzoeken en bijt je je vast in de meest nadelige complicatie…. Die bij nog meer Googlen bij <2%  van de patiënten blijkt voor te komen en dan ook nog eens met medicatie of in het uiterste geval met een kleine ingreep verholpen kan worden.

Dus. Ik ga niet meer op internet zoeken, ik ga niet meer luisteren naar allerlei verhalen. Ik ga voor dat nieuwe gezondere leven. En ik weet donders goed wat ik daar allemaal voor moet gaan laten. Maar wat ik ervoor terugkrijg, en hoe de kwaliteit van mijn leven zal verbeteren…. Hoe dat voelt… dat vertel ik in de blogs na 25 februari. Tot die tijd ga ik genieten van de slapsticks van de Dikke en de Dunne. Toevallig is er een nieuwe film uitgebracht waar ik woensdag met mijn ventje van ga genieten. Tot l@ater.