Overdenking

De tijd tussen Kerst en Oudjaar is voor mij altijd een periode om stil te staan bij het leven en het afgelopen jaar.

Na 9/11 was de wereld wakker geschud en volgden vele aanslagen. Toen Al Qaida werd opgejaagd door 007 en Osama bin Laden werd geliquideerd haalde ik enigszins opgelucht adem. Maar dat de wereld bang was werd duidelijk in de daaropvolgende crisis. Vele mensen verloren hun baan, ook ik raakte wegens bezuinigingen in de zorg mijn vaste baan kwijt. Gelukkig heb ik steeds tijdelijk werk kunnen vinden en ben ik enkele opleidingen gaan volgen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel volgens goeroe Johan Cruijff. Tot de beelden van IS de wereld overgingen en je beseft dat horrorfilms helaas niet de fantasie van een of andere geflipte regisseur zijn, maar van godsdienstwaanzinnigen die uit de naam van Allah de meest verschrikkelijke dingen doen. Dit kan geen enkele God goedkeuren of hij nu Allah, God, Jaweh of Brahma heet.

Na het concert van Simply Red in het Sportpaleis in Antwerpen, enkele dagen na de gruwelijke aanslagen in Parijs in de nacht van 12 op 13 november, stapte een gekleurde man met baard uit de tram met een rugzakje. Ik hoorde iedereen op het perron zijn adem inhouden. De strenge bewaking bij de ingang van het sportpaleis door zwaarbewapende soldaten had ons een veilig gevoel moeten geven maar eigenlijk werd je er juist onrustig van. Het terreurniveau in Brussel staat op scherp terwijl niemand weet waar en wanneer een volgende aanslag gaat gebeuren.

Ik wil dit niet, ik wil 2015 niet in angst afsluiten. Ik wil denken aan de leuke dingen die ik meegemaakt heb, de warme rijkdom van mijn gezin,  familie, vrienden en vriendinnen, oude en nieuwe collega’s. Mijn opgedane kennis bij de schrijversacademie, de secretaressehogeschool en mijn leuke uitdagingen voor de Roosendaalse Bode. Mijn vingers die woorden vormen op het toetsenbord, de klanken van nieuwe muziek ontdekt en gemixt door ons eigen DJ Villion of zelf gemaakt door onze andere creatieveling DJ Felici, onze gekke hond die een taal spreekt die alleen wij verstaan. En last but not least: mijn ventje, die het toch maar voor elkaar krijgt om overeind te blijven met zijn winkel in deze moeilijke tijden en als een leeuw zijn gezin door de Jungle loodst met af en toe een blik in de tuin van Eden.

Ik wens iedereen een gelukkig en liefdevol 2016

Elles