Het is alweer tijd voor een update, 6 weken nadat ik een GBP-operatie heb ondergaan. Zoals ik vorige week al schreef ben ik in fase 5 van het uitproberen van voeding. Geen geroosterde boterhammen meer voor het ontbijt maar een echte volkoren boterham met achterham of kipfilet. Ik snijd het in kleine stukjes met een taartvorkje, net als toen onze jongens klein waren.

Elk voordeel heeft momenteel een nadeel

Een halfuur na mijn latte macchiato mag ik dit ontbijtje langzaam naar binnen schuiven. Natuurlijk gaf dit weer een reactie op mijn darmen, en sterk verminderde energie. Alhoewel dat laatste ook wel eens een gevolg kan zijn van de heftige hooikoorts die opgekomen is, gepaard gaande met het mooie lenteweer. Elk voordeel heeft momenteel ook zijn nadeel. Daarover later meer.

Varkentje vetmesten

Vorige week kwam mijn leidinggevende op huisbezoek, dat was erg gezellig. Inmiddels had ik al een dagje thuiswerken achter de rug; het opbellen van ouders/wettelijk vertegenwoordigers over toestemmingsverzoek voor een nieuwe tandarts. Ik maak heel wat mee tijdens deze telefoongesprekken maar daar mag ik natuurlijk hier niets over vertellen. Mijn collega’s hadden een prachtige zeegroene aardewerken schaal en in bijbehorende lichtere kleur aardewerken spaarvarken meegegeven, gemaakt door onze cliënten op de Glazen Pui. Het varkentje zou nog gespekt worden, door collega’s op kantoor werd erbij gezegd, zodat ik wat nieuwe kleding kon gaan kopen. Hoe lief is dat?!

Het enige dat nog past is mijn zonnebril

Hier kon ik echter niet op wachten, door het mooie weer had ik mijn zomercollectie van vorig jaar stuk voor stuk aangetrokken; het enige dat nog paste was mijn zonnebril! Ik ben dus zaterdag maar opnieuw even Bergen op Zoom in gegaan en kwam een leuke nieuwe winkelketen tegen, met hippe kleding tegen zeer betaalbare prijzen. Onwennig liep ik rond en nam maat 48 mee naar het pashokje. Als snel werd duidelijk dat het maat 46 mocht worden. Er stond nog een dame te passen, zij was ook veel afgevallen en stond met ongelofelijke blik naar haar nieuwe spiegelbeeld te kijken. We gaven elkaar advies wat wel en niet leuk stond. Voor het eerst in mijn leven kocht ik een jurkje, vest en legging voor een bedrag waar ik anders 1 pijp van een spijkerbroek voor had. Het bracht me in een enorme jubelstemming en toen ik thuiskwam en op het papieren tasje keek stond er This bag makes me smile. Hoe toepasselijk!

Zondagochtend weegmoment en ik weeg nu 105 kg, net zoveel als op mijn trouwdag, bijna 25 jaar geleden! Wat een gek gevoel. Ik merk het aan alles, dunnere vingers, schoenen moeten vaster gestrikt worden, ondergoed wordt te groot en zelfs als ik mijn tanden poets voel ik een verandering. Mijn gezicht is niet meer opgeblazen.

Complicatie

Helaas is het niet allemaal rozengeur en maneschijn; vannacht zat ik een groot deel van de nacht beneden met een ice-pack op mijn linkerhand die zeer pijnlijk en gezwollen was. Via mijn Ipad maakte ik om 03.00 uur direct online een afspraak voor de eerste vrije afspraak bij onze huisartsengroep… De arts diagnosticeerde een acute aanval van jicht. “Heeft u veel wijn gedronken mevrouw,” vroeg ze. “Nee ik drink geen alcohol.”  “Veel rood vlees gegeten de laatste weken?” Omdat ze mijn eigen huisarts niet was legde ik uit dat ik onlangs een Gastric Bypass operatie had gehad.  Het leek me sterk dat een enkel biefstukje van 100 gram zo’n ellende kon veroorzaken. “Oh, drinkt u dan wel voldoende water? Uw hele metabolisme is aan het veranderen”, legde ze uit. “U moet echt veel drinken want jicht wordt veroorzaakt door gekristalliseerd urinezuur in een gewricht. Uw hand is dik en rood en warm, kijk maar.”

Toen diende zich het volgende probleem aan. In verband met de GBP mag ik geen ontstekingsremmers slikken. Dus haar remedie was koelen met ice-pack en smeren met Voltaren Emulgel. Ze gaf toch ook maar Voltaren zetpillen mee. Maar daarvoor moest ik eerst overleggen met het Bariatrisch Centrum. Gelukkig mag ik deze zetpillen een week gebruiken, het werkt alleen niet zo handig als je direct na het zetten naar het toilet moet…  Hopelijk blijft het bij deze ene aanval want ik kan je wel verklappen dat jicht zeer pijnlijk is en met één hand typen valt ook zwaar tegen.